- air jordan 4 military blue 2024
- Nike air force 1 mid 07 triple white men classic casual shoes sneaker cw2289-111 , Orange Nike Nike air force 1 low кросівки найк кросівки жіночі , RvceShops
Migracje krajowe i zagraniczne reprezentantów Polski, pojawienie się nowych i znanych już obcokrajowców – to zapowiedź dużych emocji w ekstraklasie koszykarzy w startującym w piątek sezonie 2025/26. Zagra 16 zespołów, tytułu broni Legia Warszawa, a beniaminkiem jest Miasto Szkła Krosno.
KOSZYKÓWKA. ORLEN BASKET LIGA
– Spodziewam się w nowym sezonie dużo emocji. Chyba najpiękniejsze w naszych rozgrywkach jest to, że nie ma jednego głównego faworyta, o którym można powiedzieć, że zdobędzie tytuł. Mam też nadzieję, że polskie drużyny grające w europejskich pucharach poradzą sobie dużo lepiej niż ostatnio. Startujemy w tym sezonie z nowym projektem – na ogólnodostępnym kanale ligowym na YouTube będą transmitowane cztery mecze z każdej kolejki. Mam nadzieję, że przyczyni się to do szerszej popularyzacji run the jewels x nike sb dunk low koszykówki, że jakość sportowa tych spotkań przyciągnie nowych sympatyków do naszej dyscypliny. W programie ligowej strategii jest też premiowanie zespołów, które korzystają z młodych zawodników. Z uwagą będę śledził, jak to się będzie sprawdzać w praktyce – mówił prezes Polskiej Ligi Koszykówki Łukasz Koszarek.
Lato przed sezonem 2025/26 było ciekawe ze względu na wyjątkowo liczne zmiany barw klubowych aktualnych bądź nie tak dawnych reprezentów Polski, również w ramach Black Single - breasted blazer ADIDAS Originals - Adidas Originals a actualisé une silhouette que les amateurs des playgrounds - IetpShops Italy migracji między ligami.
Jednym z hitowych wydarzeń było pozyskanie przez Anwil Włocławek wielce zasłużonego dla drużyny biało-czerwonych, naturalizowanego Amerykanina A.J. Slaughtera. Występując w reprezentacji Polski w latach 2015-2022 grał on wyłącznie w zespołach zagranicznych (Hiszpania, Włochy, Grecja, Francja, Turcja). Teraz 37-letni koszykarz podpisał roczną umowę klubem z Kujaw.
Z ligi hiszpańskiej do zespołu Kinga w rodzinnym Szczecinie przeniósł się natomiast uczestnik Eurobasketu Tomasz Gielo. Z kolei z „Wilków Morskich” do portugalskiej Benfiki Lizbona przeprowadził się Aleksander Dziewa, a Łukasz Kolenda zamienił AMW Arkę Gdynia na niemiecki Rostock Seawolves, gdzie trenerem jest Przemysław Frasunkiewicz. Szymon Zapała zakończeniu gry w NCAA wrócił do Trefla Sopot, skąd wyjechał na studia w USA.
Na krajowym podwórku kluby zmienili doświadczeni kadrowicze Kamil Łączyński (z Anwilu do Arki) i Jarosław Zyskowski (z Trefla Sopot do Arki), a także Damian Kulig (powrót do Arriva Polski Cukier Toruń ze Stali Ostrów Wlkp.). Aż czterech koszykarzy z mniejszym bądź większym doświadczeniem w reprezentacji – Andrzej Mazurczak, Filip Matczak, Krzysztof Sulima i 19-letni Jakub Szumert – podpisało kontrakty z Zastalem Zielona Góra.
Na rynku trenerskim także wiele zmian. Pracodawcy nie zmienili tylko Andrzej Urban (Stal Ostrów Wlkp.), Estończyk Heiko Rannula (Legia Warszawa), Chorwat Srdjan Subotic (Arriva Polski Cukier Toruń) i Łotysz Roberts Stelmahers (Czarni Słupsk).
Zagraniczni szkoleniowcy u progu sezonu stanowią większość w Orlen Basket Lidze – w 16 klubach pracuje ich dziewięciu, przy czym aż sześciu z krajów północnoeuropejskich. Swoistą modę, jak kiedyś trenerzy ze Słowenii, dyktują teraz Łotysze. Obok Stelmahersa ekstraklasowe kluby prowadzą przecież Ainars Bagatskis (Śląsk Wrocław) i Edmunds Valeiko (Miasto Szkła Krosno). Wszyscy grali w przeszłości w polskich zespołach oraz w reprezentacji Łotwy, m.in. w mistrzostwach Europy w Barcelonie w 1997 roku.
Sezon zasadniczy, w którym drużyny zagrają systemem każdy z każdym, mecz i rewanż, rozpocznie się 3 października od 2. kolejki (pierwsza z powodu konfliktu terminów z kwalifikacjami Ligi Mistrzów została przełożona na dwa terminy: 23 grudnia i 6 stycznia), a zakończy 6 maja. Sześć pierwszych zespołów w tabeli zapewni sobie udział w play off. Tak jak w sprawdzonej już w poprzednim sezonie formule, ekipy z miejsc 7-10 zagrają w rundzie play in (8 i 10 maja) o dwa ostatnie miejsca w ćwierćfinałach. Początek walki o medale MP zaplanowano na 13 maja. Półfinały odbędą się w dniach 26 maja – 6 czerwca, a mecze finałowe od 8 do 21 (najpóźniej) czerwca.
W każdym z siedmiu poprzednich sezonów mistrzowski tytuł zdobyła inna drużyna – ostatnio Legia Warszawa, a wcześniej kolejno: Trefl Sopot, King Szczecin, Śląsk Wrocław, Stal Ostrów Wlkp., Stelmet Zielona Góra i Anwil Włocławek. Gdyby prawidłowość nadal miała obowiązywać, za poważnego faworyta rozgrywek powinien uchodzić ubiegłoroczny finalista i niedawny zdobywca Superpucharu – PGE Start Lublin.
Tytułu bronią koszykarze Legii Warszawa, którzy wywalczyli go w czerwcu pokonując w finale play off PGE Start Lublin 4-3. Był to ósmy triumf legionistów w historii, ale pierwszy od 56 lat. Poprzednio ze złotych medali stołeczny klub cieszył się w latach 1956-1957, 1960-1961, 1963, 1966 oraz 1969. Brązowe medale wywalczyli zawodnicy Trefla Sopot, mistrza z 2024 r., lepsi w dwumeczu od Anwilu Włocławek. Najwięcej tytułów – 18 – ma w dorobku Śląsk Wrocław.
Mistrzowie i wicemistrzowie Polski koszykarzy:
- 1928 – Czarna 13 Poznań / Varsovia Warszawa
- 1929 – Cracovia Kraków / Polonia Warszawa
- 1930 – AZS Poznań / Cracovia Kraków
- 1931 – AZS Poznań / Polonia Warszawa
- 1932 – AZS Poznań / Polonia Warszawa
- 1933 – YMCA Kraków / WJS Łódź
- 1934 – YMCA Kraków / Polonia Warszawa
- 1935/36 – KWP Poznań / Polonia Warszawa
- 1937 – AZS Poznań / KWP Poznań
- 1938 – Cracovia Kraków / AZS Poznań
- 1939 – KWP Poznań / Polonia Warszawa
- 1946 – Lech Poznań / Cracovia Kraków
- 1947 – AZS Warszawa / Wisła Kraków
- 1948 – YMCA Łódź / Lech Poznań
- 1949 – Lech Poznań / ŁKS Łódź
- 1950 – Spójnia Łódź / Lech Poznań
- 1951 – Lech Poznań / Spójnia Gdańsk
- 1952 – Spójnia Łódź / Lech Poznań
- 1953 – ŁKS Łódź / Legia Warszawa
- 1954 – Wisła Kraków / Polonia Warszawa
- 1955 – Lech Poznań / Legia Warszawa
- 1956 – Legia Warszawa / Wisła Kraków
- 1957 – Legia Warszawa / Polonia Warszawa
- 1958 – Lech Poznań / Legia Warszawa
- 1959 – Polonia Warszawa / Wisła Kraków
- 1960 – Legia Warszawa / Polonia Warszawa
- 1961 – Legia Warszawa / Lech Poznań
- 1962 – Wisła Kraków / AZS Warszawa
- 1963 – Legia Warszawa / Śląsk Wrocław
- 1964 – Wisła Kraków / Śląsk Wrocław
- 1965 – Śląsk Wrocław / Wybrzeże Gdańsk
- 1966 – Legia Warszawa / Wisła Kraków
- 1967 – AZS Warszawa / Wisła Kraków
- 1968 – Wisła Kraków / Legia Warszawa
- 1969 – Legia Warszawa / Wisła Kraków
- 1970 – Śląsk Wrocław / Wybrzeże Gdańsk
- 1971 – Wybrzeże Gdańsk / Wisła Kraków
- 1972 – Wybrzeże Gdańsk / Wisła Kraków
- 1973 – Wybrzeże Gdańsk / Resovia Rzeszów
- 1974 – Wisła Kraków / Resovia Rzeszów
- 1975 – Resovia Rzeszów / Wisła Kraków
- 1976 – Wisła Kraków / Polonia Warszawa
- 1977 – Śląsk Wrocław / Wisła Kraków
- 1978 – Wybrzeże Gdańsk / Śląsk Wrocław
- 1979 – Śląsk Wrocław / Resovia Rzeszów
- 1980 – Śląsk Wrocław / Wybrzeże Gdańsk
- 1981 – Śląsk Wrocław / Górnik Wałbrzych
- 1982 – Górnik Wałbrzych / Lech Poznań
- 1983 – Lech Poznań / Górnik Wałbrzych
- 1984 – Lech Poznań / Wisła Kraków
Finały play off
1985 – Zagłębie Sosnowiec / Lech Poznań / 2-1
1986 – Zagłębie Sosnowiec / Górnik Wałbrzych / 2-1
1987 – Śląsk Wrocław / Gwardia Wrocław / 3-0
1988 – Górnik Wałbrzych / Gwardia Wrocław / 3-0
1989 – Lech Poznań / Śląsk Wrocław / 3-0
1990 – Lech Poznań / Gwardia Wrocław / 3-0
1991 – Śląsk Wrocław / Lech Poznań / 3-0
1992 – Śląsk Wrocław / ASPRO Wrocław / 3-2
1993 – PCS Śląsk Wrocław / Nobiles Włocławek / 3-0
1994 – PCS Śląsk Wrocław / Nobiles Włocławek / 3-1
1995 – Mazowszanka Pruszków / Polonia Przemyśl / 4-1
1996 – Śląsk ESKA Wrocław / Browary Tyskie Bobry Bytom / 4-2
1997 – Mazowszanka Pruszków / Komfort Stargard Szcz. / 4-0
1998 – Zepter Śląsk Wrocław / PEKAES Pruszków / 4-3
1999 – Zepter Śląsk Wrocław / Nobiles Włocławek / 4-3
2000 – Zepter Śląsk Wrocław / Anwil Włocławek / 4-1
2001 – Zepter Idea Śląsk Wrocław / Anwil Włocławek / 4-1
2002 – Idea Śląsk Wrocław / Prokom Trefl Sopot / 4-1
2003 – Anwil Włocławek / Prokom Trefl Sopot / 4-2
2004 – Prokom Trefl Sopot / Idea Śląsk Wrocław / 4-1
2005 – Prokom Trefl Sopot / Anwil Włocławek / 4-2
2006 – Prokom Trefl Sopot / Anwil Włocławek / 4-1
2007 – Prokom Trefl Sopot / BOT Turów Zgorzelec / 4-1
2008 – Prokom Trefl Sopot / PGE Turów Zgorzelec / 4-3
2009 – Asseco Prokom Sopot / PGE Turów Zgorzelec / 4-1
2010 – Asseco Prokom Gdynia / Anwil Włocławek / 4-0
2011 – Asseco Prokom Gdynia / PGE Turów Zgorzelec / 4-3
2012 – Assceo Prokom Gdynia / Trefl Sopot / 4-3
2013 – Stelmet Zielona Góra / PGE Turów Zgorzelec / 4-0
2014 – PGE Turów Zgorzelec / Stelmet Zielona Góra / 4-2
2015 – Stelmet Zielona Góra / PGE Turów Zgorzelec / 4-2
2016 – Stelmet BC Zielona Góra / Rosa Radom / 4-0
2017 – Stelmet BC Zielona Góra / Polski Cukier Toruń / 4-1
2018 – Anwil Włocławek / BM Slam Stal Ostrów Wlkp. / 4-2
2019 – Anwil Włocławek / Polski Cukier Toruń / 4-3
2020 – Stelmet BC Zielona Góra / Start Lublin / klasyfikacja na podstawie kolejności w tabeli
2021 – Arged BM Slam Stal Ostrów W. / Enea Zastal BC Zielona Góra / 4-2
2022 – Śląsk Wrocław / Legia Warszawa / 4-1
2023 – King Szczecin / Śląsk Wrocław / 4-2
2024 – Trefl Sopot / King Szczecin / 4-3
2025 – Legia Warszawa / PGE Start Lublin / 4-3
PRZECZYTAJ TEŻ: Jednostronne derby dla Sokoła (ZDJĘCIA, WIDEO)
