ROZMOWA Z MARKIEM KARBARZEM, MISTRZEM OLIMPIJSKIM Z MONTREALU 1976 I MISTRZEM ŚWIATA Z MEKSYKU 1974.
SIATKÓWKA. IGRZYSKA OLIMPIJSKIE
– Obserwował pan w Krakowie Memoriał Jerzego Huberta Wagnera, jakie spostrzeżenia po grze reprezentacji Polski?
Jakie ma pan wrażenia po pierwszym meczu Polaków?
Uważam, że teraz nie ma co się rozwodzić jak który zawodnik gra, czy jak drużyna gra. Wiadomo, że najważniejsza będzie forma na olimpiadzie. Wierzę w to, mam nadzieję i tego im życzę, żeby pokazali na olimpiadzie, na co ich stać. A stać ich naprawdę na bardzo dużo.
– Przed reprezentacją Polski w najbliższy weekend turniej w Gdańsku, gdzie zagra z Japonią i USA. Czy dopiero tam wykrystalizuje się wyjściowa szóstka w zespole trenera Nikoli Grbicia?
– Myślę, że szóstka już od dawna jest ustalona. Także ani w Krakowie, ani w Gdańsku, ani nigdzie. Szóstka jest ustalona, są w niej Marcin Janusz, Bartosz Kurek, Wilfredo Leon, Tomasz Fornal, Mateusz Bieniek i Jakub Kochanowski lub Norbert Hubert. Wiadomo, że jedyny libero to Paweł Zatorski
– Czy decyzje wyboru kadru na igrzyska były dla pana w jakiś sposób zaskakujące? Chociażby brak powołania Bartosza Bednorza?
– Trudno powiedzieć, bo to jest wybór trenera. Wiadomo, że Bartosz Bednorz zasłużył na igrzyska, ale wszyscy ci przyjmujący na to zasłużyli. Któryś z nich musiał być skreślony i trener wybrał akurat tak. Zobaczymy czy miał rację, czy nie. Igrzyska wszystko zweryfikują i pokażą. Ja mam nadzieję, że się nie mylił, chociaż będą w skórze Bednorza, wyobrażam sobie co taki zawodnik przeżywa
- PRZECZYTAJ TEŻ: Biało-Czerwoni wygrywają Memoriał Huberta Wagnera
– Reprezentacja Polski jak wiadomo celuje w złoto. Gdyby jednak tego złota nie było, ale byłby medal, czy czułby pan rozczarowanie?
– Nie byłbym rozczarowany. Turniej olimpijski jest tak trudny turniejem, że właściwie każdy medal jest na wagę złota. Oczywiście, że dla polskiej siatkówki i wszystkich kibiców dobrze by było, żeby ten medal był złoty. Tego im naprawdę z całego serca życzę. Wiem jednak, że w tym sporcie, z resztą w innych jest tak samo, jedna czy dwie piłki nie tak zagrane, mogą pozbawić medalu
– Widzi pan jakąś analogię do igrzysk w Montrealu w 1976 roku? Wówczas trener Wagner przed wyjazdem na igrzyska trener Hubert Wagner jasno deklarował, że interesuje go tylko złoto…
– Widzę i widzę też, że trener Grbić ma bardzo szeroki skład. Jurek Wagner też miał z czego wybierać. Drużyna ostatnio wygrywa prawie wszystkie mecze i myśmy też wygrywali. Zresztą historia zatacza koło i myślę, że po tylu latach wreszcie to złoto będzie dla Polski.
– W rywalizacji grupowej w Paryżu Biało-Czerwoni poza Egiptem zagrają z wymagającymi rywalami Brazylią i Włochami. Czy to dobrze, że już na tym etapie spotkamy się z tak silnymi przeciwnikami?
– Wydaje mi się, że lepiej grać z silnymi i zaprawić się w boju, niż ze słabymi, których łatwo pokonać. Zawsze uważałem i nadal tak uważam, że jeśli marzymy o złocie, czy jakimkolwiek medalu, to musimy pokonać większość drużyn. Jeśli walczymy o złoto, to wszystkie. Nie ma znaczenia czy to będzie pierwszy mecz, czy ostatni. Jeżeli chce się zdobyć złoto, to trzeba pokonać wszystkich.
– Kluczowy zapewne będzie mecz ćwierćfinałowy, który przez ostatnie lata był barierą nie do przejścia…
– Tak było, ale przecież teraz nie musi. Naturalnie, że ćwierćfinał otwiera drogę do czwórki i wtedy się walczy. Jednak tak jak powiedziałem, jeśli my chcemy coś ugrać, zdobyć któryś z medali, to musimy pokonać wszystkich po kolei. Jeżeli chcemy złoto, to musimy pokonać wszystkich. Nie mamy się czego bać.
